Drugi dzień Triduum Paschalnego, to rozważanie sądu, męki i śmierci Jezusa Chrystusa. Rozpoczęliśmy go rozważając stacje drogi krzyżowej. Rozważania przygotowała Wspólnota apostolstwa Margaretek, a jej tematem były przemyślenia o roli Kapłanów w naszym życiu i naszej roli dla ich życia w świętości.

” W księdze proroka Zachariasza, czytamy takie słowa: Uderzę Pasterza, a rozproszą się owce. Owce skupiają się zawsze wokół Pasterza. Kiedy Pasterz niedomaga, wtedy owce idą w rozsypkę. Kondycja duchowa wiernych, zależy w dużej mierze od postawy Kapłana. …. A to zaś, czy Kapłani są święci, w dużej mierze zależy od naszej modlitwy za Nich.”

„Gdybyśmy dobrze zrozumieli, kim jest ksiądz na ziemi, umarlibyśmy nie z przerażenia, lecz z miłości. Bez księdza śmierć i męka Naszego Pana nie służyłaby do niczego. To ksiądz kontynuuje na ziemi dzieło zbawienia. Na co zdałby się dom pełen złota, gdyby w nim nie było nikogo, kto otworzyłby nam doń drzwi? Ksiądz ma klucze do skarbów niebieskich: to on otwiera bramę: on jest ekonomem dobrego Boga; zarządcą Jego dóbr. Zostawicie parafię na dwadzieścia lat bez księdza, zagnieżdżą się w niej bestie…Ksiądz nie jest kapłanem dla siebie, jest nim dla Was….Więc?….módlmy się – wszyscy – za wszystkich Kapłanów.”

Liturgia Wielkiego Piątku to adoracja krzyża, na którym dokonało się nasze zbawienie. Zakryte przed naszym wzrokiem oblicze ukrzyżowanego, pozwoliło przez ostatnie tygodnie wyostrzyć nasze zmysły. To nimi poszukiwaliśmy Jezusa na krzyżu, by w końcu usłyszeć słowa kapłana „Oto drzewo krzyża, na którym zawisło zbawienie świata” i zobaczyć oblicze Tego, który poniósł na nim śmierć.

A co po śmierci? Grób! Piłat na prośbę Józefa z Arymatei i Nikodema pozwolił zabrać ciało Jezusa. Józef zakupił płótna i wonności w które zawinięto ciało Pana i złożono w grobie, a na grób wtoczono kamień. Dodatkowo Piłat postawił straż, aby uczniowie nie wykradli ciała.

Tak kończy się Wielki Piątek. „Wykonało się”…..