Wielki Czwartek. Wspomnienie ostatniej wieczerzy Jezusa z Apostołami. „Bierzcie i jedzcie z tego wszyscy, to jest Ciało Moje. Bierzcie i pijcie z tego wszyscy, to jest Krew Moja. To czyńcie na Moją pamiątkę.” W tych słowach podczas wieczerzy Jezus pozostawił nam Siebie w Najświętszym Sakramencie, ale także wskazał nam jacy mamy być w stosunku do drugiego człowieka. Przez obrzęd umycia nóg Apostołom ich Nauczyciel i Pan uniżył się, aby się stać ich sługą. To zapowiedź tego co stanie się za chwilę na drzewie krzyża, gdzie Jezus odda swoje Ciało i przeleje swoją Krew i zrobi to z miłości do ludzi. Te dwa najważniejsze symbole Wielkiego Czwartku pozwalają nam zrozumieć, że naprawdę żyje ten, kto kocha bezinteresownie i pokornie. Kto chce zjednoczyć się z Jezusem, musi pojednać się z człowiekiem. Na tym polega prawdziwa miłość człowieka do człowieka i człowieka do Boga.

Wielki Czwartek to ustanowienie kapłaństwa, to dzień w którym dziękujemy kapłanom za ich posługę i oddanie Bogu i wiernym. To im Bóg powierzył wierzących, aby wskazywali im drogę do wieczności – jak mówił w skierowanym do nas słowie ksiądz Proboszcz Krzysztof Sieczka. Podziękował za życzenia i modlitwę i wsparcie jakiego na co dzień doświadcza od parafian.

Kulminacyjnym momentem Mszy Wieczerzy Pańskiej było przeniesienie Najświętszego Sakramentu do ciemnicy, na pamiątkę uwięzienia Jezusa po modlitwie w Ogrodzie Oliwnym.

Czuwajmy z Jezusem uwięzionym, módlmy się za nas samych, abyśmy odnaleźli w sobie tę miłość, która pozwoli nam dostrzec Boga w drugim człowieku.