W piątą niedzielę Wielkiego Postu, 3 kwietnia rozpoczęły się w naszej parafii rekolekcje wielkopostne. Nauki głoszą ojcowie Redemptoryści. W niedzielę nauki głoszone są na każdej mszy świętej, a w dni powszednie na mszach o godzinie 9 i 18, dla dzieci w środę o g. 10.30.

Każdy z nas wierzących potrzebuje wzmocnienia Słowem Bożym, ale także resetu naszego postępowania, innego spojrzenia na codzienność, zerwania z naszymi nie zawsze dobrymi przyzwyczajeniami. Spojrzenia na rzeczywistość Bożymi oczyma.

Tego wszystkiego możemy doświadczyć uczestnicząc w rekolekcjach, które jak zauważył ojciec Janusz, powinny być ludziom przepisywane na receptę. Podstawą głoszenia nauk jest jak zawsze ewangelia. Ta niedzielna mówiła o grzechu i przebaczeniu. Kobieta, którą przyłapano na cudzołóstwie została przyprowadzona do Jezusa. Według prawa Mojżeszowego karą za taki grzech było ukamienowanie. Zebrani żądali od Jezusa wydania opinii, wręcz potwierdzenia tego wyroku. Jak postąpił Jezus wiemy, a jak my byśmy postąpili? Iluż z nas wydaje codziennie pochopne opinie, nieprzemyślane, często krzywdzące drugie człowieka. Co mówi Jezus? „I ja Cię nie potępiam, idź i odtąd już nie grzesz”. Te słowa to drogowskaz dla nas.

„Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia” – to kolejne słowa Jezusa, które tłumaczył nam ojciec Dariusz na kolejnej katechezie.

Modlitwa jest naszą rozmową z Bogiem, przez nią jednoczymy się z Nim. To On powiedział, żebyśmy Jemu powierzyli swoje troski i zmartwienia. Modląc się zwracamy się do Boga, ale i On zwraca się do nas na kartach pisma świętego. Czytajmy codziennie ewangelię dnia. W niej są zawarte wskazówki dla nas, dla naszego postępowania. Rozpamiętujmy i analizujmy te Boże słowa, a później powracajmy do tych słów, gdy będziemy zmagać się z codziennymi wydarzeniami w naszym życiu. Słowa, którymi zwraca się do nas Bóg są właśnie tą światłością. Dzięki Słowu Bożemu łatwiej nam jest iść przez życie.

Trzecia katecheza poświęcona była zaufaniu i miłości do Ojca. Jezus rzekł do faryzeuszów: „Gdy wywyższycie Syna Człowieczego, wtedy poznacie, że Ja Jestem i że Ja nic sam z siebie nie czynię, ale że mówię to, czego Mnie Ojciec nauczył. A Ten, który Mnie posłał, jest ze mną; nie pozostawił Mnie samego, bo Ja zawsze czynię to, co się Jemu podoba”. Słowa Jezusa to piękny przykład zaufania do Ojca. A jak jest z naszym zaufaniem do Boga, naszego Ojca. Na jakim etapie naszej wiary jest ufność w Jego miłość, opiekę. Czy my, podobnie jak Jezus jesteśmy w stanie powiedzieć, Boże ufam Ci w pełni, Tobie zawierzam wszystko, w Tobie moje ocalenie i moja nadzieja. Ojciec Dariusz zwrócił uwagę, że rożnie to z nami bywa. W czasie naszego życia jesteśmy na różnych etapach zaufania Bogu. Czasem trzeba całego życia, aby odnaleźć Boga, mimo, że poznajemy Go od dzieciństwa, przez młodość aż po dorosłość, wielu z nas odstawia Boga na boczny tor, a czasem wręcz Go odrzuca. Ale to paradoksalnie ci, którzy Go odrzucają, najbardziej pragną Jego bliskości. Może spotkanie rekolekcyjne pozwoli im odnaleźć ponownie drogę do Boga, zaufać Mu i pokochać Boga miłością, na wzór miłości Jezusa.