„Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono». Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, [które mówi], że On ma powstać z martwych.” J20, 1-10

Uroczystą Procesją Rezurekcyjną zamanifestowaliśmy radość ze Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Dla nas ludzi Jezus zawisł na drzewie krzyża i umarł, a po trzech dniach powrócił do życia, by dać nam nadzieję, że śmierć nie kończy życia człowieka, ale jest bramą do życia w Jezusie Chrystusie. „Ja jestem, drogą, prawdą i życiem”. Umocnieni tymi słowami i obietnicą Jezusa z radością wyśpiewaliśmy radosne Alleluja Zmartwychwstał Pan!