Siódmy dzień Misji Świętych poświęcony był Matce Bożej. W naszej ojczyźnie Matka Boża czczona jest w wielu wizerunkach. Ten najsłynniejszy to wizerunek Matki Bożej Królowej Polski na Jasnej Górze, inne to Matka Boża Kalwaryjska, Matka Boża Piekarska, Matka Boża Łaskawa, Matka Boża Pocieszenia i wiele innych. Ale najbardziej rozpoznawalny na całym świecie to wizerunek Matki Bożej Nieustającej Pomocy.

Na tym wizerunku oblicze Matki jest smutne, strapione, mimo, że na ręce podtrzymuje małego Jezusa. Jezus jest niespokojny, widzimy Go niejako w półobrocie, gdy kieruje wzrok w kierunku Archanioła trzymającego krzyż. Matka wskazuje prawą ręką na Jezusa, dając nam znak w kim mamy szukać oparcia. Ale też Jezus trzyma Matkę za kciuka, szukając u niej wsparcia i bezpieczeństwa. To także znak, że Matka Boża i dla nas jest oparciem.

Nie bójmy oddawać się w opiekę Matce Bożej Nieustającej Pomocy. Mamy to szczęście, że możemy ją czcić w tym wizerunku w naszej Parafii.

Na zakończenie porannej i wieczornej Mszy Świętej nasza Parafia została zawierzona Matce Bożej.

Wieczorne, ostatnie spotkanie na Apelu rozważane było w oparciu o Ewangelię Św. Jana.

A obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: Niewiasto, oto syn Twój. Następnie rzekł do ucznia: Oto Matka twoja. I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie (J 19, 25-27).

Było to ostatnie wieczorne spotkanie z Maryją podczas naszych Misji Świętych. Wspólnie z ojcem Marcinem odkrywaliśmy najważniejsze tajemnice z życia Maryi i Jezusa, od zwiastowania, przez nawiedzenie świętej Elżbiety, narodzenie w Betlejem, cud w Kanie Galilejskiej aż po Golgotę i przyjęcie testamentu z krzyża.

Gdy Maryja przyszła z małym Jezusem do świątyni, aby ofiarować Go Bogu usłyszała od Symeona:

„Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu”.

Żyła z tym proroctwem Symeona, piastując Jezusa przez całe życie, aby gdy nadeszła chwila oddać Go dla zbawienia ludzi i świata.